Missie en visie

De Emiliusschool en SWZ-Zonhove hebben een gemeenschappelijke geschiedenis van meer dan 35 jaar.

Op basis van actuele inzichten en ontwikkelingen in het onderwijs en de zorg en vanuit een gemeenschappelijke ambitie hebben de beide organisaties gezamenlijk één visie en missie geformuleerd. Missie en visie vonden hun uitgangspunten in gemeenschappelijk geformuleerde en gedragen ambities op het gebied van onderwijs, zorg, behandeling en begeleiding van kinderen en jongeren met (ernstige) meervoudige handicaps. Om aan de gezamenlijke ambities vorm en inhoud te kunnen geven, werd een samenwerkingsovereenkomst gesloten. Deze was gestoeld op de volgende drie voornemens:

de één-kind-één-plan gedachte moet herkenbaar gestalte krijgen binnen en tussen beide organisaties.

er moet optimale samenhang tussen leefsferen van cliënten worden aangebracht en behouden.

recht op schoolbezoek vergt uiterste inspanning vanuit onderwijs en zorg.

De Emiliusschool sluit voor de inrichting van haar onderwijs aan bij de inzichten van het ‘adaptief’ leren. Het onderwijs, ongeacht het type, dient invulling te geven aan drie basisbehoeften van de leerling (Stevens):          de behoefte aan relatie, de behoefte aan competentie en de behoefte aan onafhankelijkheid (autonomie).   

Ook voor iedere leerling van de Emiliusschool geldt dat het ‘bij iemand horen’, het ‘zelf keuzes kunnen maken’ en een ‘positieve zelfbeleving’ belangrijke basisbehoeften zijn. De Emiliusschool biedt hiertoe een orthopedagogisch klimaat dat ‘het erbij horen’, het ‘keuzes maken’ en de ‘positieve zelfwaardering’ bevordert.

Kernbegrippen hierbij zijn voor de school de interactie, de wijze van instructie en het klassenmanagement.

Door de specifieke, orthopedagogische en op de (ernstig) meervoudig gehandicapte leerling toegespitste wijze waarop de personeelsleden van de school de interactie met de kinderen aangaan, de onderwijsleerprocessen in de klas vormgeven en de instructie verzorgen, wordt invulling gegeven aan de basisbehoeften van de leerling. Het schenken van vertrouwen is daarbij een essentiële voorwaarde.

Daartoe dient het personeel een goede balans te vinden tussen enerzijds het bieden van houvast en ondersteuning en anderzijds het bieden van voldoende uitdaging. Voor de doelgroep leerlingen die de Emiliusschool bezoekt is het vinden van die balans van het grootste belang, omdat het bieden van uitdaging enerzijds en ondersteuning anderzijds van minuut tot minuut om voorrang strijden. Daar kan de Emiliusschool het ‘adaptief onderwijs’ in de optimale vorm realiseren.

Daar ligt echter ook de grootste valkuil waarvoor de Emiliusschool zich gesteld ziet: het dilemma van de ‘aangeleerde afhankelijkheid’. Het voortdurend vinden van de juiste balans is dus van het allergrootste belang om adaptief onderwijs voor deze specifieke doelgroep leerlingen te realiseren.